Tükendim Galiba

Hep böyle vakitlerde alıp gidiyor başını aklım, böyle vakitlerde aşık olasım geliyor sevimli bir yüze. Kucaklamak yeni birisini veya teskin için sarılmak eski sevgiliye. Bu vakitlerde geçiyorum kendimden daha dokunmadan kadehe, belli belirsiz idrak ederken anları. Bu aralarda tav oluyorum dediğini anlamasam bile tatlı bir dile. Hakim olamadığım akılla kendimden geçerken usulca, ne tükendim diyorum kendime, ne geçti elime hayata bağlandın da. Kopar gitsin gemlerini veya çöz bırak voltasını, ha gökten, ha denizden, bir şekilde karaya vurur sonunda.

Merhaba Yeni Yaşım

Her yeni adımda gördüklerim var

Niyetle sarılıp kesmez bir kaleme

Yavaşça giderken belki başka âleme

Akıl yetişirken bilemediğine, beden dar

Gözlerin gülebildiğini yeni öğrendim

Cümleler ağlarmış meğer yalnız kalınca

İnsan gibi, kaybolup satırların arasında

Bir başına gezinirken, buruk, yetim

Ağaçların derdi başkaymış meğer

Meyveyi derman bilirken binbir derde

Yapraklarmış aslında sırrına perde

Kopmasa da dalından, görmeye değer.

Dereler gönülsüz akarmış denize

Ben kavuşur diye umarken bir aşka

Kaygılarla sürüklenip başka başka

Ağıtlar yakarmış, her dalga bir dize

Kuşlarin ötmesi bile nedensiz değilmiş

Düşüp toprağa kursaklarda yem olup

İnerken köklerine arzulara gem vurup

Ölmek bir ağaçmış, huzur bir yemiş

Ne kırgınlık kalıyor zamanla ne hışım

Bilinmezlere yürürken adım adım

Kalır belki geriye suya yazdığım adım

Madem çıkıp geldin, merhaba yeni yaşım