Her yeni
adımda gördüklerim var
Niyetle
sarılıp kesmez bir kaleme
Yavaşça giderken belki başka
âleme
Akıl
yetişirken bilemediğine, beden dar
Gözlerin
gülebildiğini yeni öğrendim
Cümleler
ağlarmış meğer yalnız kalınca
İnsan
gibi, kaybolup satırların arasında
Bir
başına gezinirken, buruk, yetim
Ağaçların
derdi başkaymış meğer
Meyveyi
derman bilirken binbir derde
Yapraklarmış
aslında sırrına perde
Kopmasa
da dalından, görmeye değer.
Dereler
gönülsüz akarmış denize
Ben
kavuşur diye umarken bir aşka
Kaygılarla sürüklenip başka başka
Ağıtlar yakarmış,
her dalga bir dize
Kuşlarin ötmesi bile
nedensiz değilmiş
Düşüp toprağa
kursaklarda yem olup
İnerken köklerine
arzulara gem vurup
Ölmek bir ağaçmış,
huzur bir yemiş
Ne kırgınlık kalıyor
zamanla ne hışım
Bilinmezlere
yürürken adım adım
Kalır belki geriye
suya yazdığım adım
Madem çıkıp geldin,
merhaba yeni yaşım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder