O son umudu arıyorsan
Ellerinden
kaçıp giden,
Arzuysa
yaşamaya dair
En
değerli şey yitirilen.
Ne
gülümsemenin kaldıysa tadı
Ne sevmenin, ne
sövmenin.
Zihninse artık bitap
düşüp
Bedeninden evvel pes
eden;
Sabrın sınırından
kaçıp da
Öfkenin girdabına
kapılan,
Yüzmeye çabaladıkça
dışına
Yorgunluktan
boğulan...
Ama varsa hâlâ bir
yüreğin
Durmadan, teklemeden
atan,
En derinde yatan
fikrinse
Kalbine, aklına güç
katan
Durma bir kenarda,
kalk
Bir kalem gibi bilen
Kuşan hakikati
beline,
Davanı senin kadar
iyi bilen
Haydi, gir koluna
kardeşinin
Mücadeleye hâlâ
kararlıysan
Tek bir şey demem
mümkün sana:
Sonuna
kadar diren.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder