Her ne kadar eser bir kanon olarak yazılımış da olsa, solo çalışmaları da melodinin güzelliğinden nasibini alıyor. Vanessa Mae de Johann Pachelbel'in bu eserini piyano ve iki keman sesiyle yorumlamış. Fark ne? Özgün iki keman bir hapsikord (veya arp, veya... aman neyse işte, üçüncü olarak bir ritm çalgısı) sürümünde melodinin sizi yakalaması bir dakikayı bulup tepe noktasına esas melodide ulaşılırken Vanessa Mae yorumunda esas melodimiz rahatlama kısmı hâline gelmiş.
Ne diyelim, Pachelbel nur içinde yatsın; basit bir ritmi böyle güzel bir beste yapmış. Yorumlayanların da emeklerine sağlık.
Dinlemek için buraya bakabilirsiniz. Video konuyla ilgisiz, ama fonda çalan müzik benim bahsettiğim yorumdur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder