Veda Etmek Lazım

Dünyaya katıp ne varsa elinden gelen

Her şeyi toplayıp bakmadan geç veya erken

Yürüyüp usulca ses etmeden üzerinde

Günah o ya fazla bağlanmadan hiçbir şeye

Keşfederek her yanı veya yerleşip bir küfeye

Konuşup her dili ya da dalarak bir mücadeleye

Zamana karşı ha gayret kürek çekerek

Zalime inat mazluma siper olarak

Tespih alıp ele yaşayarak saf bir niyetle

Ya da gönül ile oturarak bir mey ceminde

Belki aşıp dağları merak ederek Kaf'ın ardını

Dalıp kulaçlayarak en derin tefekkür ummanını

Umutla bekleyerek belki ölümsüz bir aşkı

Veya umarken tarlada bir buğday başağı

Kendinden anlam katıp bildiğin her bir kelimeye

Aklından bir şeyler verip deva bulup bin bir derde

Geçiyor ömür, hiç hoşsohbet değil zaman

Beklemezsin, o gelir; vedasız göçer gider insan

Altında bir sehpa ve boyunda bir ilmik

Halkına dostluk edip vahşilere düşmanlık

Geçerken en sığ derede boğulmak da var

Aşarken dağları tabut gibi örtülürken kar

Miadını doldurup bildiğin her duygunun

Esaretinden kurtulup kandığın her tutkunun

Terk edip düzeni yıllar verip kurduğun

Veda edip aşka, en uzakta, en zor bulduğun

Yel değirmenlerini ettikten sonra alaşağı

Olduktan sonra bir hak davanın aşığı

Kendini feda ederek gerekse üstüne atlayıp

Ya da bir adım önde korkusuzca karşısına dikilip

Yolundan edip silahı yoldaşına, kardeşine sıkılan

Umutsuzca kıvranıp kurtulurken bir kara sevdadan

Bir elde şarap Emilia Galotti'yi açıp masaya

Belki de kendi elinle... Veda etmek lazım dünyaya

- Ağustos 2013